دولت آمريكا تعطيل شد

سرانجام مواضع دونالد ترامپ، رئيس‌جمهوري ايالات متحده، عليه مهاجرت و بيمه درماني اقشار کم‌درآمد کار دست او داد و دولت اين کشور را به تعطيلي کشاند. در‌حالي‌که جمهوري‌خواهان روز گذشته می‌کوشیدند با تصويب قانوني، حداقل براي يک ماه دولت اين کشور را از تعطيلي نجات دهند، توييت‌هاي بي‌موقع رئيس‌جمهور باعث شد تلاش آنها براي جلب حمايت دموکرات‌ها به جايي نرسد و قانون موردنظر با وجود تصويب در مجلس نمايندگان در کنگره رأي نياورد. در واقع دائمي‌شدن قانون داکا و تمديد برنامه بيمه درماني کودکان، خط قرمز دموکرات‌ها بود و ترامپ اصرار زيادي به گذر از اين خط قرمز داشت. قانون داکا در دوران باراک اوباما، رئيس‌جمهوري سابق و در دفاع از حقوق مهاجراني که در دوران كودكي و به‌صورت غيرقانوني وارد آمريکا شده بودند، تصويب شد. برنامه بيمه درماني کودکان موسوم به «چيپ» نيز با هدف ايجاد پوشش درماني براي خانواده‌هاي کم‌بضاعت به اجرا درآمد. به نظر می‌رسد ترامپ قصد دارد به هر قيمت ممکن هر دو قانون را به خاطره‌ها بسپارد.
دولت آمريکا پيش‌تر نيز تعطيلي را تجربه کرده، اما نکته ويژه درباره اين تعطيلي اين است که براي اولين‌بار در شرايطي که يک حزب توأمان کنترل کنگره و کاخ سفيد را در دست دارد، اين تعطيلي رخ مي‌دهد؛ بنابراين بدون ترديد پيامدهاي سياسي اين تعطيلي براي جمهوري‌خواهان به‌مراتب بيشتر از دموکرات‌هاست. در واقع تعطيلي دولت اوباما در سال 2013 ميلادي که از سوی جمهوري‌خواهان صورت گرفت، در عمل باعث شد آنها در انتخابات ميان‌دوره‌اي، کرسي‌هاي بيشتري در کنگره به دست بياورند و حالا نيز اين احتمال مي‌رود که تعطيلي دولت جمهوري‌خواه باعث شود دموکرات‌ها پيروز انتخابات ميان‌دوره‌اي کنگره شوند. بنا به گزارش گاردين، نظرسنجي‌ها نيز نشان مي‌دهد بیشتر رأي‌دهندگان ترامپ و حزب جمهوري‌خواه را مسئول اين وضعيت مي‌دانند.
دولت آمريکا در حالي روز گذشته تعطيل شد که نمايندگان دو حزب جمهوري‌خواه و دموکرات مي‌کوشند تقصير تعطيلي دولت را به گردن يکديگر بيندازند. داستان تعطيلي دولت با مخالفت دموکرات‌ها با لايحه بودجه بر سر قانون داکا و اوباماکر کليد خورد، اما جمهوري‌خواهان نيز در اين مسئله بي‌تأثير نبوده‌اند. درهرصورت جمهوري‌خواهان که خود در دولت‌هاي کلينتون و اوباما يد طولايي در به‌تعطيلي‌کشاندن دولت داشتند، امروز بسيار خشمگين‌ هستند. ميک مالويني، مدير دفتر بودجه کاخ سفيد و نماينده پيشين کنگره، نقش اول تعطيلي دولت اوباما در سال 2013 ميلادي بود؛ اما حالا او مي‌گويد دموکرات‌ها حق انجام اين کار را ندارند. از نظر او دموکرات‌ها مسائلي غيرمالي و سياسي را وارد مسائل اقتصادي کرده‌‌اند و اين دقيقا همان کاري است که او و ديگر جمهوري‌خواهان در سال 2013 انجام دادند. در واقع درحالي‌که تعطيلي‌هاي دولت در دهه 1990 منشأ بودجه‌اي داشتند، تعطيلي دولت اوباما در سال 2013 با هدف قطع بودجه اوباماکر و نابودکردن خود اوباما انجام شد. ريچارد ولف نيز در يادداشتش براي «گاردين» بر همين مسئله انگشت مي‌گذارد که «جمهوري‌خواهان چيزي را درو مي‌کنند که خود کاشته‌اند».
پيامدهاي اقتصادي
بث آن بووينو، اقتصاددان ارشد در سازمان رتبه‌بندي مالي «اس‌اندپي»، به الجزيره گرفته اين تعطيلي تأثيراتي مستقيم و غيرمستقيم بر اقتصاد آمريکا خواهد داشت. از نظر او تأثير مستقيم تعطيلي، ازدست‌رفتن بهره‌وري 700 هزار کارمند دولتي است که فعاليتشان در اين شرايط غيرضروري تلقي مي‌شود. از ديگر سو، هيچ تضميني وجود ندارد که در دوران تعطيلي دولت، حقوقي به اين کارکنان پرداخت شود. علاوه بر اين، تعطيلي موزه‌ها، پارک‌هاي ملي و بناهاي يادبود بر اقتصاد توريسم اين کشور تأثير مي‌گذارد. تعطيلي دولت همچنين دامن پيمانکاران را نيز خواهد گرفت. طبق آمارهاي دولتي، بيش از 43 ميليارد قرارداد در سال مالي 2018 ميان دولت و پيمانکاران منعقد شده و تا زمان شروع به کار مجدد دولت هيچ پولي به پيمانکاران پرداخت نخواهد شد که اين ضربه بزرگی به بخش خصوصي در آمريکا وارد مي‌آورد. يکي از نتايج اين وضعيت افول و رکود بخش خرده‌فروشي خواهد بود. در تعطيلي دولت در سال 2013 ميلادي که 16 روزي به طول انجاميد، اقتصاد آمريکا 24 ميليارد دلار متضرر شد. اين در حالي است که هزينه اقتصادي تعطيلي دولت در سال جاري براي هر هفته 16 ميليارد دلار تخمين زده مي‌شود..
تغيير  راهبرد نظامي آمريكا
دولت آمريکا روسيه و چين را تهديدي براي ارزش‌هاي خود مي‌داند و مي‌گويد برتري نظامي آمريکا نسبت به اين دو کشور کاهش پيدا کرده است.  ژنرال جيمز متيس، وزير دفاع آمريکا، در معرفي استراتژي دفاع ملي جديد ايالات متحده گفت که اين کشور قصد دارد در طرح‌ها و برنامه‌هاي نظامي خود تغييرات فوري در ابعادي وسيع انجام دهد. او ادامه داد که براي حفظ برتري نظامي آمريکا نسبت به روسيه و چين ضرورت دارد که ايالات متحده در نيروهاي مسلح خود سرمايه‌گذاري کند. آمريکا از متحدان اروپايي خود نيز خواست براي تأمين امنيت جهاني سهم بيشتري بر عهده بگيرند. متيس افزود دو کشور روسيه و چين تهديدي فزاينده براي ايالات متحده آمريکا هستند و مي‌خواهند جهاني بيافرينند که بر طبق الگوهاي اقتدارگرايانه‌ آنها عمل کند. او همچنين به ايران و کره شمالي به‌عنوان تهديدهايي براي صلح اشاره کرد. تأکيد او بر اساس «راهبرد امنيت ملي» اين کشور است که در ماه دسامبر از طرف دونالد ترامپ، رئيس‌جمهوري آمريکا اعلام شده بود. در اين طرح رئيس‌جمهوري آمريکا روسيه و چين را به‌عنوان مخالفان جهاني آمريکا هدف گرفته بود. ترامپ در راهبرد امنيت ملي خود، چين و روسيه را رقيب‌هايي ناميد که نفوذ، ارزش‌ها و رفاه ايالات متحده را به چالش مي‌کشند. او هم‌زمان تأکيد کرد که قصد دولتش همکاري با اين دو کشور است؛ چنانچه اين همکاري در راستاي منافع آمريکا باشد. اين طرح ترامپ باعث اعتراض روسيه و چين شده بود. در استراتژي دفاعي جديد پنتاگون که خلاصه‌اي از بخش‌هاي غيرمحرمانه آن منتشر شده، روسيه به تجاوز به مرزهاي کشورهاي همسايه متهم شده است. اشاره اين سند به الحاق شبه‌جزيره کريمه و تنش در شرق اوکراين است. پنتاگون يادآور مي‌شود که روسيه مي‌خواهد در تصميمات اقتصادي، ديپلماتيک و سياست‌هاي همسايگان خود اعمال  نفوذ کند. ژنرال متيس درباره چين هم گفت که اين کشور تهديدي بزرگ براي منافع آمريکا به حساب مي‌آيد. او خاطرنشان کرد که چين با به‌کارگيري «اقتصاد غارتگرانه» همسايگانش را مورد ارعاب قرار مي‌دهد. البريج کولبي، معاون وزير دفاع آمريکا که در امور استراتژيک پنتاگون فعال است هم تأکيد مي‌کند که استراتژي جديد براي جلوگيري از تحليل‌رفتن برتري نظامي ايالات متحده طراحي شده است. او تصريح مي‌کند که استراتژي دفاعي پنتاگون براي مقابله و رويارويي با روسيه و چين تنظيم نشده اما به گفته او بايد اين واقعيت را پذيرفت که رقابت تسليحاتي با چين و روسيه افزايش پيدا کرده است. 
 
 


هزينه‌هاي ترامپ روي دست محافظه‌کاران
 ارسک اريکسون- تحليلگر سياسي
 
 
 
وضعيت برخي از محافظه‌کاران در دولت ترامپ مانند حضرت عاموس نبي و قوم بني‌اسرائيل است. او در دوراني که اين قوم در رفاه به سر مي‌برد از جانب خدا براي رساندن پيامي به سوي آنها فرستاده شد؛ اينکه اگر به فکر بيوه‌ها، فقرا، يتيمان و آوارگان نباشد، خدا آنها را نابود مي‌کند. بااين‌حال مردم او را مسخره کردند. درست مانند بني‌اسرائيل، محافظه‌کاران آمريکا نيز تنها به موفقيت‌هاي ترامپ در اولين سال حضورش در کاخ چشم دوخته‌‌اند و غير از آن چيزي نمي‌بينند؛ اما آنها بايد هزينه‌هاي طولاني‌مدت اين اقدامات را نيز در نظر بگيرند. از جمله دستاوردهاي خوشايند محافظه‌کاران مي‌توان به موارد زير اشاره کرد: برچيده‌شدن قوانين ضدرقابتي تجارت در دولت اوباما، بازگشت ده‌ها ميليارد دلار به چرخه توليد در نتيجه اصلاح قانون مالياتي و افزايش سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌هاي کشور. اين تغييرات بدون ترديد براي محافظه‌کاران خبرهاي خوبي است، اما هزينه‌هايي را نيز به دنبال دارد که راست‌گراها از آن غافل‌اند. همان محافظه‌کاراني که 20 سال پيش مي‌خواستند بيل کلينتون را به خاطر رابطه نامشروع با يکي از کارمندان کاخ سفيد به صلابه بکشند، حالا به‌راحتي بر مصاديق آشکار انجام اين رفتار از سوي دونالد ترامپ چشم مي‌بندند. به نظر، برخي از سياست‌مداران محافظه‌کار در ازاي دستاوردهاي اقتصادي دولت ترامپ تصميم گرفته‌‌اند که اين بي‌عدالتي‌ها، دروغ‌ها و رفتارهاي نامتمدنانه و گستاخانه رئيس دولت را ناديده بگيرند. از ديگر سو نبايد از نظر دور داشت که ترامپ و حاميانش رويه‌هاي غلطي را که در دولت اوباما بنا گذاشته شدند بيش از پيش تثبيت کرده‌اند. باراک اوباما درز اطلاعات به خبرنگاران را مورد تحقيق و تفحص قرار داد و حال ترامپ در فکر تعطيلي تمامي شبکه‌هايي است که از آنها نفرت دارد. جمهوري‌خواهاني که در دوران اوباما از دشمني دموکرات‌ها با آزادي بيان مي‌گفتند، حالا خودشان به اسطوره‌هاي سانسور مخالفان بدل شده‌اند. به نظر، بسياري از حاميان رئيس‌جمهور به اين نتيجه رسيده‌‌اند که اين استدلال‌ها و مباحث ديگر خريداري ندارد، بنابراين در تلاشند تا قبل از فروپاشي اين دولت، چيزي به جيب بزنند و خود را از اين مخمصه نجات دهند، اما اين دستاوردها کوتاه‌مدت بوده و با فرامين اجرائي رئيس‌جمهور به دست آمده‌‌اند و خيلي زود از دست نخواهند رفت. در اين ميان، محافظه‌کاران بايد نگران رأي افرادي باشند که بيش از پيش به‌واسطه رفتار ترامپ و توجيهات هواداران او، از جمهوري‌خواهان دل‌زده مي‌شوند. در دوراني که شاهد زوال اخلاق و به‌حاشيه‌رفتن ايمان در ايالات متحده هستيم، رفتار ترامپ بيش از پيش بر ايمان مسيحي لطمه مي‌زند. درواقع دفاع از خانواده و اخلاقيات به‌عنوان ارزش‌هاي مسيحي در شرايطي که برخي مسيحيان معتقد رفتارهاي ترامپ را توجيه مي‌کنند، به‌مراتب سخت‌تر شده است؛ دفاع از مردي هوسران که سه‌بار ازدواج کرده و بر اين باور است که مهاجران بايد بر اساس مليت و منشأشان قضاوت شوند و نه شخصيت انساني‌شان، بيش از پيش ارزش‌هاي محافظه‌کاران را زير سؤال مي‌برد. بنابراين، هرچند شايد بسياري از محافظه‌کاران، از جمله خود من از موفقيت‌هاي دولت ترامپ به وجد آمده باشيم، اما نبايد فراموش کرد که بسياري از اين دستاوردها قابل‌بازگشتند و در آينده، جداکردن اين موفقيت‌ها از شخصيت و رفتارهاي مردي که اين دستاوردها را به ارمغان آورده، سخت‌تر و سخت‌تر خواهد شد. شايد براي محافظه‌کاران مهم نباشد، اما بيشتر آمريکايي‌ها همچنان به شخصيت اهميت مي‌دهند. بااين‌حساب، تاوان رفتار ترامپ را راست‌گرايان خواهند داد.